Op deze site wil ik mijn eigen ervaringen met het onderwerp haaruitval delen. Daarnaast heb ik wat algemene informatie verzameld over haargroei, haarverzorging en haaruitval.
Gedurende de afgelopen jaren heb ik deze informatie verzameld. Ik wissel graag van gedachten over dit onderwerp en verheug mij daarom over serieuze feedback.
Zo heb ik mijn haaruitval kunnen stoppen, volledig zonder bijwerkingen:
»Ik ben Frank, en heb last van haaruitval«. Zo zou ik mezelf bij een zelfhulpgroep voor gelijkgezinden waarschijnlijk hebben voorgesteld, als ik daartoe de moed zou hebben gehad. Aangezien ik mijn ervaringen liever op een redelijk anonieme wijze deel en om mijn frustraties over haaruitval te uiten, heb ik deze site gemaakt.
Ik hoop hiermee anderen in vergelijkbare situaties moed in te spreken. Want uiteindelijk heb ik mijn haaruitval onder controle gekregen!
Verschillende artsen die ik in de afgelopen jaren voor mijn haaruitval heb bezocht, noemden zonder veel omhaal ‘erfelijke aanleg’ als reden voor mijn steeds kalere hoofd. Punt. Dat moest ik simpelweg maar accepteren.
Maar het ligt niet in mijn aard om passief toe te kijken hoe mijn haaruitval steeds verergert en mijn haargrens steeds verder naar achteren opschuift. Maar ik begin bij het begin, met een overzichtje van mijn haarperikelen.
Rond mijn twintigste vertoonden zich de eerste tekenen al
Toen ik mijn studie begon verloor meer haar dan volgens experts normaal is. ‘Normaal’ is een haaruitval tot 100 haren per dag; een aantal dat ik in die periode duidelijk overschreed (overigens al zichtbaar zonder te tellen). Het werd steeds duidelijker herkenbaar op mijn hoofd, ook voor anderen. In het begin vormden zich kleine inhammen die later steeds duidelijker werden.
De haren aan de voorkant op mijn hoofd werden steeds dunner en losser, zodat het steeds moeilijker te verbergen werd. Voor mij werd toen duidelijk: een verdere verslechtering – tot aan kaalheid toe – wilde ik niet zomaar accepteren.
